Met Wout en Eddy stonden er nieuwe gezichten , met alvast de naam van een kampioen aan de start voor een rit naar Henri Chapelle.
Met de wind op kop vertrokken door een ontwakenend Maastricht. De appel valt niet ver van de boom, want zoon Wout zat net als vader aan de juiste kant, mooi uit de wind, wachtend om toe te slaan. Op weg naar Remersdael was het zover. Peter H voelde dat hij het niet tot boven zou uitzingen er begon er al vroeg aan, om de groep uit mekaar te ranselen. De groep viel uit mekaar en Michel zag zijn kans om ons nog over de Lambada te sturen in rook opgaan. Over dansen gesproken, van horen zeggen bleek Eddy gezwind mee naar boven te swingen. Maar voor de top had Wout nog een cartouche in de benen. De rest volgde. Toen ik boven aankwam begon het te regenen. Via Hagelstein ging het naar Aubel, La Clouse, op en af totdat we de finaleklim naar Henri Chapelle aanvatten. Van onderuit was het mooi om te zien hoe er in de hoger gelegen bocht versneld werd. Klimgeiten Wout en Eddy waren eerst boven. Benieuwd of zij op het stuk in de wind zouden kunnen stand houden. Karel reed mee op kop, maar of het bewust was om het tempo te drukken weten we niet, maar toen Mark en Peter H op kop reden ging het hard, langs het amerikaans kerkhof door. Achterin speelde de wind in de hoge wielen van Yolanda. De regen was ondertussen verdwenen, en in gestrekte draf ging het langs Teuven naar Slenaken. Af en toe ging de gas helemaal open, alsof er niets meer komen zou. In slenaken draaiden we niet af naar Beutenaken maar reden we rechtdoor de korte maar steile klim naar Hoogrcruts. Eerst reed ik 100 meter voor de groep en even later 200 meter er achter. Ik zag Roger er op zijn allergrootste versnelling en met bijna zijn volledige kledingpakket aan zwoegen om boven te geraken. Via wat omleidingen kwamen we in Bunde, waar langs het kanaal de gas nog eens volledig werd opengedraaid. Karel en Wout hadden eerder in Berg en Terblijt beslist om over Maastricht huiswaarts te keren met de wind in de rug. In de sjeur bleek het een gezellige drukte, iedereen tevreden ;zij die wilden klimmen hadden hun hart kunnen ophalen en zij die op de grote plateau eens willen doorduwen ook. Plots bleek dat Peter H en Michel nog familiebanden hebben. Tja en toen had er niemand anders meer gelijk. Deelnemers: Wout, Eddy, Karel, Yolanda, Mark B, Tommy, Michel, Peter, Roger, Peter. Volgende week proberen we als het een beetje droog blijft richting Sint truiden te gaan.
0 Comments
Leave a Reply. |
AuteurKorte introductie: De verslaggeving van de ritten gebeurt door Mark J en Peter A. Zij geven een persoonlijke interpretatie van hetgeen zich tijdens een rit afspeelt. Wil je in een positieve zin vermeld worden, spreek hen aan, geef hen een pintje na de rit en wie weet.
Archief
September 2024
|