Het is weer enkele weken geleden, maar hier zijn we na enkele weken herstelrust weer met een verslag.
Van horen zeggen weet ik dat er de vorige week heel mooi aan een egaal tempo gefietst is geweest. Dit in combinatie met het beloofde zonnetje stemde me wel hoopvol. Wel bleek vrij snel dat er niet veel interesse was om kop te rijden. Hoe ik ook probeerde van kop te gaan, voor Frank houben, die in mijn wiel zat was het nog te vroeg op de dag. Anderen hadden de avond voordien naar het WK bij de vrouwen gekeken en waanden zich Vos. Sparen en toeslaan was hun motto. Bij de klim van Bemelen werd er wel een snok aan gegeven, om diezelfde Frank uit de wielen te rijden. Tja dan wordt de toon voor de rest van de rit wel gezet. We reden richting Ingberg om nadien naar Keutenberg te rijden. Als je dat vanuit die kant doet kan je pas echt zien wat een prachtig zicht je daar boven hebt, met een knipoog naar de mensen in onze ziekenboeg om snel te herstellen en er mee van te komen genieten. Nadien volgde de beklimmingen van de Holle weg en van de Fromberg langs de achterzijde. Ik zat op een gaatje maar gelukkig hield mijn voorganger goed in de gaten dat ik niet te ver achter raakte, allee zo interpreteer ik zijn bezorgd achterom kijken toch. Voorin zagen we toch iedereen een beetje ‘strugglen’. Na de Fromberg liep het nog geleidelijk omhoog naar de Kruishoeve. Meer ons ding zei Rony. Vervolgens werd de terugweg via Klimmen aangevat. Eenmaal boven in kimmen en bijna thuis kwamen plots de Vossen. Nieuw volk op kop, de koers was open en het tempo ging met een snok de hoogte in. Opeens de wind in de flank, er werd gekwakt en gevloekt, dat het een lieve lust was. Dat is niet echt hetgeen ik van een zondagse rit verwacht. Gelukkig bleven we van accidenten gespaard. Aan het einde van de rit ging bij mij het licht uit, of was het toch mijn band die langzaam leegliep om me net voor het kanaal te voet te stellen. Deelnemers: gunter, eddy s, jean, lorenzo, timmy, danny, peter h, frank, ronny, michel c, rony en peter.
1 Comment
Het is een tijdje geleden maar met het nieuwe jaar en de bijhorende goede voornemens is er weer een verslag.
We hadden gedacht dat er owv het goed voornemen om regelmatiger te fietsen, een massa fietsers zouden zijn, maar dat viel nogal tegen. Nu zijn er sommigen die herstellen en revalideren omdat ze zich hebben laten vallen of opereren, zodat ze door Roos verzorgd kunnen worden. Alvast een spoedig herstel gewenst en aan Roos geven we de tip om de wonden zeker goed uit te schuren. Met de wind vol op de neus vertrokken langs het kanaal. In Neerharen zochten we iets meer beschutting op. Naar Gellik, Waltwilder, Spouwen, Membruggen, … Op weg naar Rocclenge enkele keren op en af. Boven hadden we onder de dreigende wolken een machtig ver zicht als beloning. Raar toch dat de mensen met een elektrische fiets ook wringen om helemaal uit de wind proberen te zitten. Een vos verliest wel zijn haren maar blijkbaar niet zijn streken. Daar gaat mijn voornemen om niet meer altijd op zijn kap te zitten. En dan werd de terugweg aangevat, met de wind in de rug waren we zo thuis. Deelnemers, Rony, peter h, patrick c, mark b, wouter, michel C en peter a. In de sjeur werden we nog vervoegd door Gilbert, Yolanda en nadien nog Jean. Zij hadden niet door dat de regenduppels die ze s morgens hadden gezien niet meer was dan dauw te wijten aan hun eigen benevelde toestand. Voor iedereen een gezond en succesvol 2022 |
AuteurKorte introductie: De verslaggeving van de ritten gebeurt door Mark J en Peter A. Zij geven een persoonlijke interpretatie van hetgeen zich tijdens een rit afspeelt. Wil je in een positieve zin vermeld worden, spreek hen aan, geef hen een pintje na de rit en wie weet.
Archief
September 2024
|