Acht uur stipt en Peter zette zich in beweging.
Geen aarzeling zoals vorige week, in een rechte lijn naar Lanaken en naar Vroenhoven.
Daar wel een kleine aarzeling van de GPS, maar we hebben de brug gevonden en zijn veilig overgestoken.
Geen kanaal meer voor vandaag, boerenwegeltjes kwamen in de plaats. Ronny heeft dat geweten.
In samenwerking met 2 stenen op het pad, brak hij gelukkig geen wiel, wel een nieuw record: 2 plattes binnen de 200 meter.
We hebben de band gefikst, de fietsenmaker zag dat het goed was.
We trokken verder en hebben geen technische pannes meer gehad.
Intussen verbeterde de staat van de weg... de staat van de benen verslechterde dan weer.
Dat lag aan de zon, en aan ons. De snelheidsmeter hield immers gelijke tred met de thermometer.
Er werd goed afgewisseld, misschien was dat de magische truc.
Enfin, op het einde begon de jus bij iedereen op te geraken.
Zelf ben ik afgezwaaid, maar het leek erop dat die jus ging worden aangevuld -- in de sjeur.
Dank voor de mooie rit aan Danny, Ronny H, Karel, Peter H, Ives.
Het verslag ten slotte heb ik geschreven zoals ik de rit ervoer: snel :)
Mark J

​We vertrekken sinds kort terug in 2 groepen, dus is het s morgens even afwachten hoe het loopt.
We waren nog niet goed weg met Roos, Yolanda, Gilbert, Mark, Roger en ikzelf of daar was Rony al. Hij is ook zo’n sloeber uit Grömme. Toen hij zag dat Roos met ons mee kwam heeft hij zijn “tuiten” snel  in het kanaal gegooid om met het argument ik heb geen drank mee, met ons mee te kunnen. Dus even langs Grömme en we hebben het geweten. Samen met Mark deed hij het grootste deel van het kopwerk.  In de stukken bergop gaven ze de indruk om gewoon in groep naar boven te rijden, maar dan telkens op het laatste werd er nog eens versneld.  Uiteraard stak de een het op de ander.
Eens je dat door hebt laat je ze natuurlijk van in het begin rijden. En het moet gezegd naar mijn aanvoelen ging het op momenten te hard.  Mijn gps was echter plat zodat ik geen idee had hoe hard we reden. Maar de strava , resultaten 27, 8 met 772 hoogtemeters voor een “vlakke,  B rit over kris kras wegen.”  bevestigde nadien mijn vermoeden.
Yolanda was vooral bezorgd dat we niet nat ging worden.  Na een korte tussenstop aan cafe coureur keerden we via een aantal kronkelende wegen huiswaarts. Het begon te druppelen maar nog voor de druppels op de grond lagen waren ze weer opgedroogd. Roger lijkt helemaal uitgerust na zijn vakantie, Roos droomde van een ijsje  en Gilbert spaarde zich  op een  enkele demarrage na voor zijn middagpost.
En dan waren we alweer terug aan de Sjeur, waar de mannen van de A na een ingekorte rit al zaten.
Iedereen vind het OK om in twee groepen te rijden, maar de mensen die er om gevraagd hebben, hebben we wel de afgelopen 2 weken niet gezien. Dus kom op mannen.

​Omdat er gevraagd is om terug in twee groepen te rijden, is dit bij de start ook zo doorgevoerd. Even door de zure appel bijten en dan op naar een rit die voor beide groepen aangenamer is.
Wij vertrokken met 5, langs het kanaal, naar Moelingen. In de schaduw was het aangenaam. De klim naar De planck lag ook nog mooi in de schaduw. Door het rode bos en dan afdalen naar Remersdael, waar we achter het kasteel het kleine wegje naar de klim naar Sippenaken namen. Langs het kasteel van Buesdael en dan was het tijd om even te stoppen om iets te drinken.  Als het niet zo warm zou gaan worden waren we er gewoon blijven zitten.
De terugweg grotendeels in dalende lijn, liep vlot.  Toen we langs een veld vol klaprozen en korenbloemen kwamen was het tijd voor de foto.
Michel vond het te warm om te gaan fietsen en ging erbij liggen.
Even later kwam hij met de suggestie dat de Kruisberg mooi in de schaduw ligt. Duh
Iets na 12 waren we terug aan de Sjeur.
 
 
​

Henri chapelle
11 deelnemers aan de start.
Tommy moest halverwege de rit al verstek laten gaan voor familiale verplichtingen, of gaat zijn fiets maar een halve rit mee?
Roger legde er bij de start al een goed tempo op. Het is duidelijk dat er een aantal, waaronder Rony en Roger in super conditie uit de Vogezen zijn teruggekomen. Anderen met mezelf incluis zijn nog niet gerecupereerd.
Via het fietspad achter Maastricht door naar de Voer.  In Mortroux volgden we de lange geleidelijke klim langs de Berwijn.  De vallei van de Berwijn is  omgeven door 3  wegen , Maastricht Battice, Battice Herni chapelle en Henri chapelle Hagelstein, van waar je telkens mooie uitzichten hebt en dan weet je wel wie in zijn nopjes is. Ook Yolanda kon de goed lopende percentages wel apprecieren. En plots waren we bijna in Welkenraedt. Hoog tijd om langs het militair kerkhof en de bron van diezelfde  berwijn huiswaarts te keren. Op de terugweg regelden broer Rony en Peter H het tempo.  Als een van hun van kop kwam was niemand echt bij machte om het kopwerk lang te verrichten.
Door wegenwerken kwamen we terug op het fietspad uit en dat is rond 12 uur toch maar een drukke bedoening. Op het terras van de sjeur was het genieten zonder uit de hand te lopen.
Vanuit Radio Peloton komt de vraag om terug in 2 groepen te fietsen. Als jullie er de komende weken zijn gaan we dit zeker doen, zodat de ritten voor iedereen aangenaam blijven.
Deelnemers: jean , michel, jan, roger, rony, pedro, yolanda, Peter, tommy en peter