Een droge keel, een houten kop, gebrek aan inspiratie en zware benen waren allemaal het resultaat van de rit van zaterdag naar Sprimont. De verslaggeving is bijgevolg navenant. Maar toch op tijd voor de start voor een fietstocht naar Camerig. Ondanks dat we met ruim genoeg waren was er van een A ploeg jammer genoeg niets meer te merken. Over het fietspad langs Maastricht reden we richting Moerslag, aan een stevig tempo. En dan volgde de beklimmingen zich snel op. Achterin voelde het alsof het geen goed idee was geweest om vandaag te fietsen. Gelukkig kon Michel ons op de hoogte houden van de ontwikkelingen in de kop van de koers. De rivaliteit bij de vrouwen om eerst boven te zijn  lijkt ook wat te zijn afgezwakt. Misschien hadden ze nog andere plannen voor de rest van dag, zoals fietsen poetsen. We hadden eigenlijk beter de koprijders zo n veegborstel laten trekken. Het was namelijk toch wel een vettige bedoening, hier en daar.  Na Camerig werd de terugweg aangevat maar ditmaal niet klassiek over Ingber maar via Wahlwiller, Nijswillier, Baneheide, Eys, Trintelen, Ubachsberg steeds maar golvend op en af. Iets na 12 waren we terug aan de Sjeur. Daar werd al stilletjes aan aan de voorbereiding van de fietsvakantie in het zwarte woud gedacht. 19 deelnemers zijn er ingeschreven.  
Hopelijk gaan de inschrijvingen voor onze BBQ nu ook vlot volgen.
deelnemers, Karel, Kris B, Hugo, timmy, Rony, Yolanda, Roos, Michel, Peter h, Marco, Jean,  en wellicht vergeet ik er nog 2, Peter a

5 mannen en 3 vrouwen aan de start voor een rit naar Hoegaarden. En van suiker zouden ze niet moeten zijn als ze naar het weerbericht hadden gekeken.  Boven op de berg naar As werden we nog vergezeld door Pedro en dan ging de rit verder via Diepenbeek naar Alken, Kortenbos, Nieuwerkerken, Zoutleeuw. Soms op de hellende stroken iets harder dan me lief was, maar sprekende mensen zijn te helpen.  Eens we de grote weg Sint Truiden Tienen overstaken kwamen we op niet zo bekend terrein. Overhespen, Eliksem, Goetsenhoven en outgaarden. Het duurde lang eer we het bordje Hoegaarden zagen staan. Het pintje liet op zich wachten. De ontgoocheling was echter groot in Hoegaarden. De bakker, het cafe en de brasserie alles was dicht. Gelukkig wou de man van cremerie zijn zaak even voor ons opendoen en konden we opwarmen met een ijsje, en dat het deugd deed. We zouden onderweg nog wel stoppen voor een stuk vlaai.

De terugweg werd aangevat. Bij het buitenrijden van Hoegaarden plots een platte band voor Timmy. Jan was present om te assisteren en Mieke had zoveel medelijden met Timmy dat zij zijn fiets begon te poetsen.  Zij kon ook niet weten dat we nadien nog een aantal plassen en modder tegenkwamen.  Even leek het erop of we al aan trainen waren voor het zwarte woud. 

nVia Landen geraakten we in Velm. Hier snelde op de kassei bergop er iedereen vandoor. Ik keek watertandend naar de vlaai in de etalage van de bakker. Maar een ganse vlaai voor mezelf, was van het goede te veel. In Hoepertingen begon het te druppelen, in Wellen deden we onze regenjasjes aan en in Kortessem waren we ongeveer nat. Maar niemend die mopperde en na iets meer dan 160 km waren de eersten thuis. Proficiat aan de vrouwen die hun afstandsrecord breken. Deelnemers Mieke, Roos, yolanda, jan, michel C, Mark b, timmy, pedro en peter a. Voor vrijdag rekenen we op beter weer en meer bevoorrading.

​7u 57, nog 3 minuten te gaan. Het was even spannend. Maar 4 mensen aanwezig en 3 vlaaien besteld voor na de rit. Maar plots lijkt het alsof de duiven vallen en zijn we met 17. Ze kijken wel niet allemaal even fris uit hun ogen maar klaar voor een rit naar Eupen. Langs het kanaal tot in Moelingen en dan de voer in.  Via de verschillende voerdorpjes klommen we naar het op hoogte gelegen Rode bos. De groep viel uit mekaar. En boven was het dan ook verzamelen geblazen. Even nadat we richting Henri Chapelle draaiden was er paniek in de groep, iets wat op die plaats wel meer gebeurd. We waren nog maar met 16 en misten iemand, maar wie was er niet bij? Na enig zoeken bleek Ronny B spoorloos. De madame van childfocus zei dat het nu wel genoeg geweest was en dat we de mensen die een andere weg verkiezen moeten aansporen om dat even te melden zodat dure zoekacties vermeden kunnen worden. Bij deze. Karel en Patrick gaven even later het voorbeeld en verwittigden netjes toen zij richting Vaals draaiden. Onze rit ging verder naar Welkenraedt, Membach en dan waren we zo in Eupen. Op het terras onder de bomen brak het zweet uit. De fraulein wist ons echter van de nodige drank te voorzien. Even spookte het idee door het hoofd om daar te blijven zitten, het was best gezellig. De terugweg werd aanvankelijk rustig aangevat, maar op de glooiende wegen kwam er af en toe wat afscheiding. In Hombourg kwam alles weer samen. Michel zijn batterij was nog lang niet plat dus deden we nog enkele klimmetjes. Boven aan het oorlogsmonument op de grens van Voeren en Sippenaken werd gestopt, zogezegd voor een foto maar ik denk dat het meer een kwestie was van op adem te komen. Lang konden we evenwel niet blijven staan, want daar was het veel te benauwd voor. De terugweg verliep over den hollander via Euverum (what s in a name) reymestok, sibbe, berg en zo naar huis. Een tegenvaller was het laatste stukje fietspad van Geulle naar Elsoo. Dit moeten we echt niet meer nemen, want dat is veel te gevaarlijk, tenzij we veel trager  gaan fietsen.
In de Sjeur werd de vlaai aangesneden en de tap liep vlot.
Deelnemers Jean, Jan, Michel, peter h, rony h, gilbert, tommy, roos, timmy, yolanda, ives, marco, frank, peter a
en voor het eerste deel ronny b, karel en patrick
Op het terras werd even de fietsreis 22  in het zwarte woud aangehaald. Het wordt een kwestie van er snel bij te zijn.

Ik wil hierbij ook even melden dat Marco onze 5de nieuw lid is dit jaar. Met de jeugd lijkt de toekomst van onze club verzekerd. Enne hij had aan het einde nog iets over om de spurt aan te gaan.

Met dank aan Peter voor het kleurrijke verslag, hierbij ook de foto's.
De foto's zijn van Hugo, Peter, en mezelf. Mocht ik nog foto's missen, laat het weten en ik zet ze erbij.
Link naar fotoalbums v/d site: FOTOALBUM
​Nogmaals dank aan Marc/Hilde en Peter voor de organisatie, en aan iedereen die zijn steentje heeft bijgedragen...

De sjeur, vrijdagmorgen 9 uur, luchtvochtigheid 100% met andere woorden het regende. Echt veel zin hadden we niet, maar de mannen die goed getrouwd zijn werden door hun vrouw afgezet voor een weekend Spa. Dus toch maar vertrokken in eerste instantie richting Banneux. In Louveigne werd de innerlijke mens versterkt en dan daalden we af reichting de Forges. Hier gingen we evenwel linksaf de kleine weg richting Gomze. Peter H moest dringend pissen. Er zat blijkbaar druk achter, zie hier het resultaat.

en Maar eens we daar gepasseerd waren kon de pret beginnen, over kleine wegen naar een aantal van de 23 dorpen die deel uit maken van Sprimont. Het regende niet meer, de inwendige mens was versterkt en het was genieten op de fiets. Via Rouvereux verlieten we Sprimont en daalden we lang af naar de Ambleve. Aan de anders kant van de rivier klomen we terug uit het dal, maar dit maal kort en steil. Cote de chambralles. Beneden was weerom een deel van de weg weggespoeld, Het was puffen om boven te komen. Nadien volgden de nog de Cote de Havelange, cote de Vecquee en na een 13 de helling kwamen we aan in Spa, waar het goed toeven was op het terras. Ondertussen had Hilde van Mark ervoor gezogd dat onze bagage netjes in Spa was aangekomen, waarvoor dank
​

Dag 2 van Spa naar Burg Reuland en terug 148 km. Na de eerste zware dag zat de schrik er toch wel een beetje in. En het vertrek ging al onmiddellijk omhoog.met de cote de Creppe en nadien de Rosier. Wat volgde was een rit over glooiende wegen, door bossen en tussen de koeien, over behoorlijk goede wegen. En dat er een aantal content waren, spreekt voor zich.

Aan een van de oorlogsmonumenten werd gestopt voor een mooie groepsfoto en dan daalden we af naar Burg Reuland waar de innerlijke mens werd versterkt met kuchen, brot und soupe. 

 De bevoorrading kwam net op tijd. Vanuit Burg Reuland volgde een drietal beklimmingen die niet te onderschatten waren en dan in dalende lijn naar Stavelot. Na 140 km begonnen we aan de slotklim de Rosier en na een mooie afdaling belanden we terug op het terras en s avonds in een iet beter restaurant als de dag voordien. Hugo deed tijdens het eten zijn beklag dat hij eigenlijk wat weinig tegenstand had. Na het eten werd er dan ook nog tot een kot in de nacht nagekaart hoe dit probleem zou kunnen opgelost worden. Combines werden gemaakt, aanvalsplannen gesmeed en de keel gesmeerd. 

Dag 3 Spa Maasmechelen. De 2 peters begonnen van in de start slag om slinger te demareren. Op de golvende weg van Solwaster naar Jalhay zag het er even beroerd uit. Gelukkig kon Hugo rekenen op de vaderlijke raad van Jan om zich de kop niet gek te laten maken. Via Jalhay, Limbourg, Bilstain, Thimister, Aubel, Ingber keerden we huiswaarts aan een stevig tempo.  Tijd op een foto te maken was er niet. En om half 1 zaten we bij Pino op het terras.
Deelnemers van jong naar niet oud, Hugo, Mark J, Peter h, Mark B, Peter A, Gilbert, Rony H, Jan .
​
Met dank aan de mensen die dit weekend mogelijk hebben gemaakt