Eupen / Weert

​1 mei stond er Eupen geprogrammeerd.
Onder een stralende lentezon vertrokken we met onze voorzitter op kop. Over de Hollander ging het naar Bemelen, Gulpen, Mechelen en Epen.
Het zuid limburgse heuvelland lag er in de vroege ochtendzon prachtig bij.  Er werd dan ook gestopt voor een plas en fotomomentje. Vanuit Sippenaken  kregen we weer een serieuze beklimming. Peter H en Timmy legden mekaar het vuur aan de schenen. Zij werden gevolgd door een peletonnetje met Mark J, Mark B, Yolanda, Roos, Michel C, en daarachter volgden ikzelf en Michel U.
Even leek het of Michel al zijn pijlen het eerste uur had verschoten.
In Lontzen bijna in Eupen, namen we niet de korste weg naar Eupen maar draaiden we af over op en af wegjes naar Baelen. Hier volgde de pittige klim naar het kruispunt 5 chemins en dan waren we zo in Membach en namen we de lange beklimming door het bos, langs het arboretum.
De afdaling naar Eupen verliep rustig. Op het terras maakt de  club van Rekem, die we onderweg waren tegengekomen plaats voor ons.  Het vertrek in Eupen is altijd een beetje hectisch. Maar na even wachten was Michel u terug daar. Roos en ikzelf probeerde door gewoon tempo te rijden op het stuk naar Dolhain hem uit de wind te zetten; Maar er zat een andere Michel mooi uit de wind en in de wielen of bijna op onze schoot. De oude snoeper. Op de lange beklimming van uit Dolhain tot 4 chemins en uiteindelijk Thimister Clermont ontfermde Peter H en Timmy zich over Michel.
De terugweg liep over Aubel waar we nog een bevoorrading inlasten en dan volgde de lange afdaling langs Val Dieu. Even verder schoot er een kramp in de benen van Michel. Hij besloot om de rit op eigen kracht verder te zetten. Stiekem verdenk ik hem ervan om terug naar Val Dieu te zijn gereden om daar even op krachten te komen.
Op de terugweg langs het kanaal was het wat drukker maar onder een goed tempo geraakten we bijna thuis.
Ter hoogte van de Oude Bunders besloot Peter H ook dat het beter was om op 1 been te rijden. Hij zou ook de rit op eigen halve kracht verder zetten.
En zo waren we na 160 km moe en voldaan, maar met veel respect voor wie mee gefietst had in de Sjeur.
 
4 mei Weert.
 
Wat valt er te vertellen over een vlakke rit niets toch.
Wel blijkbaar toch wel wat. Na de rit hoorde ik dat er in Opgrimbie voornemens waren gemaakt om het gemiddelde van 31,5 van vorig jaar te breken., dit ondanks een communiefeest de dag voordien.
Wel aan het kopwerk van Timmy zal het niet gelegen hebben. Ik was dan ook maar wat blij met een eerste platte band om even op adem te komen.
Ives, Peter, Timmy en Mark b hielden het tempo strak. Om gevaarlijke toestanden op de baan Weert  Lozen te vermijden werd er in Altweerderheide al rrichting Bocholt afgedraaid en via kleine wegen ging het  langs de militaire basis van Grote brogel, vervolgens Peer, Wijchmaal.  Hier besloot ikzelf dat het nog eens goed was om een pauze voor een platte band in te lassen. Voor een mistroostige hond was dit de belevenis van de dag.  
Door de wind , het verkeerd rijden  en het vele draaien op de fietsroute zakt het gemiddelde een beetje, of was het doordat er toch af en toe moest ingehouden worden. De sterke beren zaten echter voorin.
Mark B moest bijna vechten om nog een kopbeurt te kunnen doen.  Op de licht hellende stroken in Opglabbeek en As kreeg had ik het soms moeilijk om de groep te kunnen volgen. Ives verdient hier een speciale vermelding omdat hij enkele keren het gat op de groep toereed.
Met 120 km op de teller en 31 gemiddeld was het toch even op adem komen in de sjeur.
Deelnemers, Roger, Michel u, Ives, Mark B, peter, roos, timmy, yolanda, Peter