Paasdag, paaseieren zoeken in de buurt van Aubel. Met 6 mensen aan de start en vertrokken over het fietspad achter Maastricht om. Na een twintigtal minuutjes kwam ik van kop af en nam verloren zoon Mark J het commando mee over. Hij rijdt echter zonder computertje zodat hij niet kan weten dat hij te hard rijdt! Tja aan wie zijn geen kosten. Ik was dan ook maar wat blij dat we in de vallei van de Berwijn konden gaan klimmen en op adem konden komen. Het ging steeds maar op en af totdat we bijna in Froidthier waren en na wat ronddraaien in het glooiende landschap konden we de terugweg aanvatten door eerst af te dalen naar Saint jean sart. Toen we de weg moesten oversteken stoof Michel iedereen voorbij om knal voor een auto over te vliegen. Het leek bijna zoals kleine kinderen die zonder omkijken beginnen aan een paaseieren zoektocht. Gelukkig was de rest niet zo geinteresseerd in een paaseieren en volgden ze niet. Ik zie nog de angstige blik van de vrouw in het wagentje dat gelukkig voor Michel zo autootje is dat maar 50 km per uur kan, anders had hij gegarandeerd prijs gehad. Tja aan wie zijn geen kosten. We kunnen er achteraf over discussiëren en mee lachen, maar ik wil niet diegene zijn die het slechte nieuws moet gaan brengen. Nadien, op de klim vanuit Saint Jean Sart voelde ik een kramp waar ik nog nooit 1 gevoeld heb, wellicht een gevolg van te weinig drinken in het aanvangsuur. Gelukkig was er Michel die ons op weg naar Maastricht wou helpen door ons uit de wind te zetten. Maar als Michel je wil helpen dan weet je op voorhand dat je bez…kt of gekl..t bent. Tja aan wie zijn geen kosten? Op het stuk tussen Neerharen en Maasmechelen voelde ik de drang om er toch nog een paar poefkes op te geven , onder het motto, ik krampen iedereen krampen. Tja aan wie zijn geen kosten? Met 100 kilometer op de teller konden we het allemaal gelukkig na vertellen in de Sjeur. Deelnemers Michel, gunter, Peter h, timmy Mark j, Peter Tweede paasdag, Ik had een pot augurkensap op maar was toch niet in staat om de rit uit te zetten. Mark B nam over en deed dat met verve. Hij loodste ons letterlijk langs de Gulpenerberg door naar Mechelen en binnendoor via Rott, Holset en Mellechet klommen we via een groenen weg naar Camerig. Hoe mooi kan het zijn onder een stalende zon. Vooraan gaven Peter h, Timmy en Ives er een lap op. gevolgd door een peleton waarin de Roger en Eddy N een extra vermelding verdienen al was het maar om met lange broek en winterjas rond te rijden. Achterin kon ik samen met Ronny B genieten van het landschap, wij hadden ten minste wat gezien aldus Ronny. En die anderen zouden kunnen stilvallen, wij niet. Er werden ook weer volop fotos genomen door Michel, zou het dan toch aan Roos liggen? Via het Hijgend Hert ging het stilletjes aan huiswaarts. Mark had even de hulp ingeroepen van Michel om van de grote weg af te geraken, en als Michel helpt dan weten we het ondertussen wel. Gelukkig konden we na de beklimming van de Schulsberg, zonder ongelukken onze weg verderzetten. Ikzelf raakte nog even achterop doordat ik mijn drinkbus verloor. Een plaspauze zorgde ervoor dat ik weer kon aansluiten. Op de terugweg bekroop mij nog even de behoefte om er een poefke op te geven, maar als je al de ganse dag in de wielen gezeten hebt … Trouwens Peter h en Timmy regelden een mooi tempo waarbij iedereen zich goed voelde. De sfeer na de rit was dus ook licht euforisch. Deelnemers, Mark B, roger, eddy n, yolanda, roos, timmy, ives, Michel, Lorzeno, Peter h , ronny b peter
0 Comments
Leave a Reply. |
AuteurKorte introductie: De verslaggeving van de ritten gebeurt door Mark J en Peter A. Zij geven een persoonlijke interpretatie van hetgeen zich tijdens een rit afspeelt. Wil je in een positieve zin vermeld worden, spreek hen aan, geef hen een pintje na de rit en wie weet.
Archief
May 2025
|