19/11/2023 Sittard - Selfkant

We stonden aan de sjeur en beseften dat de wind ons parten ging spelen, maar koud was het niet. Michel had een drielandentocht in gedachten, om 9u stipt waren we weg. Het eerste deel was aangenaam, dat wil zeggen wind mee. De snelste kilometers zitten vaak in het laatste uur, vandaag was het eens omgekeerd. De omgeving van Sittard en Selfkant was grotendeels onbekend terrein. Men spreekt er Duits, en het was er eveneens volop herfst. Michel vond de blaadjes maar niks, ze vielen te massaal van de bomen, wij vielen gelukkig niet. Zo vredig als het was bij wind mee, zo discutabel was de positionering bij wind tegen. We zaten te veel links of rechts van de weg. Iedereen had er zo zijn gedacht over, zo hoort het natuurlijk in wielerland. Eenmaal Nederland binnen, begon de aarde te glooien. Op zich is dat niet verkeerd, juist de stukken bergop in open veld en met wind tegen, hakten er wel in. Toen toonden Jean en Danny hun Flandrien krachten, de ene berekend en de andere op gevoel. Toen de wind wat ging liggen, begon de regen ons te treiteren. De regenprik was van korte duur en Beek kwam in zicht. Daar slingerden we nog even van rotonde naar rotonde. Met de snelwegbrug in het vizier plaatste Jean een kleine versnelling. Roger liet begaan, een grote coureur weet zijn moment te kiezen. Aan de voet van de brug kwam Roger van achter uit, en arriveerde samen met Jean op de col du Canal Guillaume-Midi. Peter had met zijn tweewieler een alternatief rondje gereden, en sloot aan voor het rondje in de sjeur. Het peloton bestond vandaag uit Danny, Roger, Leon, Jean, Jolanda, Gilbert, Marthe, Michel, Ronny B, Lorenzo, Mark.