20/6/21 Villers L'évêque B

Villers wat ? Nooit van gehoord.
Met 2 vrouwen en 6 mannen op weg naar Villers L’évêque vertrokken, met de wind vol op de neus.
De A ploeg besloot nog even van ons zog te profiteren. Toen ze ons voorbij gingen zagen we ze heel langzaam kleiner worden. Op weg naar eigenbilzen konden we hun evenwel weer passeren, omdat er iemand het nodig had gevonden om glas op de weg te gooien. Wij konden echter onze weg verderzetten, met wat draaien en keren geraakten we in Kleine Spouwen, Sluizen, Mal, Nerem en Vreren. Met een beperkt aantal koptrekkers het waaide nu eenmaal hard.
Toen we in Vreren de grote weg overstaken en Wallonie in reden werd het er niet beter op. In het open veld, op golvend terrein over niet te beste wegen.  Onze twee vrouwen wilden echter hun mannetje staan en lieten zich niet kennen. Peter h, was graag bereid om bijstand te verlenen en het tempo op peil te houden.
De mooie blauwe  bloemen werden dit maal niet aan de meet uitgedeeld, maar stonden op het veld.
Nieuw aan deze rit is ook  de invoering van de bananenstop, zodat een oude mens rustig zijn banaan kan opeten. Niemand die het erg vond.
En dan konden we de terugweg aanvatten. Richting Remircourt stond de wind  in de rug.  Plots vers volk op kop en het tempo ging de hoogte in. Het was wel zoals onze wijze man adviseerde steeds opletten met de voorrang van rechts in de Walen.
Tijdens een plaspauze passeerde ons de A ploeg.
Hun verslag ziet eruit als hun gezichten op dat moment.






​
 
We wachten evenwel nog op een verslaggever van de A om een meer objectieve kijk op hun rit.
 
Gunter die zich tot dan toe redelijk had weggestoken zag zijn moment gekomen. Hij waagde de sprong naar de A, maar helaas voor hem volgde er een aantal bochten waarna ze plots uit het zicht waren en hij toen hij terugkwam was er ook van ons geen spoor meer. Even Apeldoorn bellen en dan maar alleen de weg naar huis zoeken. Wij waren ondertussen in Oreye en konden daar met de wind vol in de rug op de grote weg naar Tongeren,  proberen om verloren tijd in te halen.
Hoe korter we thuis kwamen hoe meer de vrouwen zich begonnen te roeren. In Heukelom liet Yolanda zich even uitzakken om vervolgens snedig op de klim naar de watertoren toe weg te springen.
Roos die op een miniverzetje reed en  weer aan het drinken was, kon maar laat reageren. Maar met een steuntje in de rug werd het gat zo gedicht.
Op weg naar smeermaas zette zij ook de aanval in. Peter h voelde zich echter al de ganse rit superieur en zette dat nog eens in de verf door iedereen uit het wiel te rijden.
Tja en dan was er nog iets dat voor een aanvalspoging moest doorgaan  aan de bunker in Boorsem .  Daar kunnen we echter zeer kort over zijn.

Samen met de A kwamen we aan in de Sjeur.  De mannen van de A zagen er redelijk afgepeigerd uit. Timmy moest zich zelfs al eerst gaan douchen voor hij zich op het terras durfde te presenteren. Omdat verandering van spijs doet eten gaan we volgende zondag naar Moresnet.



​

---