3/12/2023 Eben Emaal.

Eben Emaal 3/12/2023
 
Door het vriesweer was ik een beetje later aan de start, mij vee had namelijk eerst nog water nodig.
Op de brug kwam ik Leon al tegen. Hij zei iets in de trand van : “do es neemend”.
Peter h  had mij evenwel gebeld dat hij ook ging fietsen. Dus daar maar even langs gegaan. Hij kwam me samen met timmy en Roos tegen. Zij waren wat later omdat Timmy zijn band nog had moeten oppompen., Ja de zijne wel.
Vol goede moed met de wind op kop vertrokken. In Rekem maakte we een ommetje door het historisch stadsdeel om even de wind de ontlopen, en dan verder naar Lanaken.  Voorbij het industrieterrein draaiden we linksaf ,het wegje door het veld naar de grens in Veldwezelt. Een beetje spelen met de wind. En opeens zaten we in een post van de veldrit.
Timmy had wel zijn band opgepompt, maar Roos haar traktorbanden stonden zo plat als iets.  Peter H, is zo’n behulpzame man dat hij prompt zijn eigen lichtlopende wielen aanbood.
Wielen eruit, wielen erin, banden bijpompen, …. Op het koudste plekje van gans de rit. Dus verderop maar even de beschutting zoeken van Maastricht. Via Kanne naar Eben Emaal en dan de nieuwe Halembaye omhoog. De wind duwde ons naar boven.  Aan de voet leek mijn tempo dan  ook  te traag te zijn. Maar bijna boven hoorde ik achter mij een gezucht en gekreun, ik heb niet durven omkijken.
De rest van de rit verliep evenwel met de wind vol  in de rug. Op weg  van Zussen naar Vroenhoven was het nog even opschrikken door een grote bevroren plas
Even door het veld en dan in gestrekte draf verder naar de Sjeur.  
Maar 4 deelnemers, Roos, Timmy, Peter en Peter, ondanks dat het de mooiste dag was, waarin we de laatste 2 maanden gefietst hebben.