melen, 7/5/23, eupen 1/5/23, Gors op leeuw 30/4

Tof zo in alle vroegte vertrekken. Melen stond er op de kalender.
Door de marathon dienden we Vise te ontwijken.
Mark B en Roger vonden het daarom aangewezen om al voor Maastricht de autostrade te nemen.
We zetten echter onze weg verder tot in de Voer. In Dalhem achter het kasteel beklommen we de kasseiweg. Timmy snelde er volle doemp vandoor. De rest krasselde verder naar boven.
Zij die dachten dat we boven waren kwamen op de koffie, want het bleef nog een heel stuk door omhooglopen, door de weidse velden over zo goed als verlaten wegen. En als we dan boven waren liep het weer verder omhoog.
Na Bolland dacht Michel, het is al een  tijd geleden dat ik nog een foto van Roos heb gemaakt. Kwatongen die beweren dat hij alleen fotos maakt als Roos er bij is.
Toen hij versnelde liep zijn ketting er onmiddellijk vanaf. Maar geen nood even verder stond hij alweer met zijn camera, die net als zijn fiets af en toe haperde, te pronken.
In tussentijd heeft hij aan de dames ook nog een verhaal verteld, over iets wat gebeurd is op een bank,  dat echter niet voor publicatie vatbaar is.
Via Melen naar Herve om de terugweg in te zetten.  Hier bleek dat  ook tommy zijn fiets de hoge wattages niet meer aankan.
Jammer voor tommy, maar de pauze kwam van pas. Na nog een pittige klim werd de terugweg aangevat, in grotendeels dalende lijn.
Om de verloren tijd in te halen, lieten we de rustige wegen achter ons om door het centrum van Maastricht huiswaarts te keren. Met veel geluk konden we net in Smeermaas een aanrijding door een camionette ontwijken.
Op het terras werden we weerom weggejaagd door de regen. Het kon de pret niet drukken.
 
Deelnemers roger, patrick, mark b, jean, roos, timmy, yolanda tommy, peter h, michel, hugo, karel en peter A.
 
 
1 mei Eupen
12 mensen aan de start. Gilbert en timmy zouden maar gedeeltelijk meerijden.
Door wegenwerken in Bruisterbosch werd de aanloop over Holland nog wat pittiger dan voorzien. Tommy kon op de glooiende stukken vanaf Aubel naar Dolhain moeilijk zijn goede vorm wegsteken, of was dit allemaal maar schijn.
We hadden gehoopt dat Michel onderweg mooie plaatjes zou schieten van de feeërieke landschappen, maar als  je de deelnemerslijst bekijkt weet je dat de camera op zak bleef.
In Membach aan de frituur sloegen we het boswegje in voor de klim naar het Arboretum van Metterscheid. Peter h, Tommy en Mark J snelden er vandoor en deden mekaar de duvel aan zonder evenwel dat de een de ander zou lossen.
Wat een verschil met vorig jaar, toen ….   dat zou pas na de rit herhaaldelijk in geuren en kleuren uit de doeken gedaan worden.
Na de lange afdaling naar Eupen werd onze vriend de Turkse bakker bezocht. Even leek het verkeerd te lopen, maar uiteindelijk hadden we plaats en kreeg ieder een lekker stuk taart.
Op de terugweg op de glooiende wegen bleek het iets eenvoudiger om de groep samen te houden dan andere jaren. De invloed van de moeilijkere aanloop of waren er krampen op komst.
Tussen Slenaken en Gulpen liet Jan zien dat je ook goede benen kan hebben zonder die in de etalage te zetten. Roger had ondertussen toch eens naar zijn kleine plateau geschakeld. Rony die dat in de gaten had, achtte zijn moment daar.
Op weg van Meersen naar Elsloo werd de lucht donkerder en begon het te onweren.  We waren wat blij dat we in de Sjeur aankwamen.  Pino zorgde voor hapjes. De drank vloeide rijkelijk en de ontlading was geweldig.
Deelnmers Jan, Roger, Mark B, Mark J, Tommy, Peter, Michel, Rony H, Yolanda,  Peter
In benevelde toestand schreef ik in de whatsapp groep:
Soms zijn er momenten dat ik me afvraag waarom al die tijd en energie steken in de fietsclub. Zou ik niet beter op zoek gaan naar een vrouw die niet alleen  lekker kan koken. Na zo’n rit als vandaag  door panoramische landschappen, met de nodige sportieve rivaliteit en zorg voor mekaar,  waar het halverwege genieten is van een stuk vlaai op het terras, waar de vermoeidheid weggespoeld wordt met hapjes en drankjes in de sjeur, waar onontdekte talenten bovenkomen, waarbij de winterslaap eindelijke  voorbij is en waar blijkt dat de beste man in koers krampen tot achter zijn oren heeft, weet ik weer waarom we dit allemaal de moeite waard is.  Het was toffe dag met een leuke bende. Ik heb er dik van genoten.
Desalnietemin, als er  iemand een dochter, schoondochter, vriendin,  op overschot heeft  … die meer kan dan enkel lekker koken,  ze kan zich aanmelden via de het mailadres van de club.
Misschien toch eens de mailbox nakijken.
 
30 april Zepperen Gors op Leeuw.
 
Een rit richting Sint truiden is altijd een moeilijk gebeuren om de groep bij mekaar te houden. Gelukkig stond er op de terugweg tegenwind zodat er in de aanvang van de rit  hier en daar toch met reserves werd rondgefietst. En met een pitstop of 7 kwamen we er wel.
Via diepenbeek, naar Alken, kolmen, De gebruikelijk weg naar Sint truiden.  Om vervolgens naar zepperen, oetersloven, uibeek te rijden. De ketting stond gespannen. Ook de mannen vooraan gingen dieper dan het leek want, opeens reden ze de oprijlaan van een kasteel op. Ik dacht, verkeerdelijk dat Karel de offerte voor een nieuw dak wilde binnenbrengen. De man is echter graag op tijd terug bij vrouw en kinderen en gaat zo ver weg niet werken.  Na enkele klimmetjes, op de terugweg werden vanaf Eigenbilzen de specialized mannen plots wakker en was het koers, met hier en daar een chasse patate. Om heelhuids thuis te komen werd het tempo vanaf sappi tot boorsem wat in toom gehouden en dan volgde een spurt waar ik niets van gezien heb.
Veel deelnemers aan een pittige rit, maar wie juist weet ik niet meer.