Moresnet en omgeving B 27/6/21

Met 6 mensen vertrokken naar Moresnet. Net voor de autostradebrug werden we de pas afgesneden door ronny B die ons voorbij stoof op weg naar de A. Nu moet je weten dat Ronny de bedenker van de naam van onze club is. En even leek hij die naam ook alle eer aan te doen, maar uiteindelijk kon hij de A bereiken. Wij vervolgden onze weg door een nog slapend zuid limburg naar Mechelen en Epen, waar we de eerste klim van de dag aanvatten. Er waren er die speelden met de pedalen, voor sommigen was het meer zwoegen. Boven was het nog te vroeg voor een banaan. Dus terug op weg, golvend tussen Sippenaken en Gemmenich, werden herinneringen aan vroegere tijden en grote verzetten opgehaald. En dan waren we zo in Moresnet, ooit een neutrale stadstaat, die ontstond  omdat beide buurlanden niet bereid waren de zinkmijn aan de andere te gunnen.  Het was destijds een plaats van rijkdom en welstand, met andere regels en normen  en bijgevolg ook gekend voor een decadent uitgangsleven. Van dit alles blijft niet meer zoveel over.

Enkel het zinkviooltje, een plantje dat floreert op met zink vervuilde gronden, doet nog aan die tijden denken. Maar hoe fel we in de vele oplopende stukken, ook met het hoofd diep  tussen de schouders gezakt, de berm afspeurden we konden het niet vinden.  


​Op ons verste punt,  aan de straat van de koning,  werd gestopt voor een banaan en foto en dan in volle vaart terug naar huis. Over wegen waar we niet zo vaak komen en waar het niet te druk was.  Eens we terug de grens overgingen veranderde dat snel. Om iets na 12 konden we van een zware rit  nagenieten op het terras en plannen maken voor het fietsweekend in augustus.

​

---

Michel at een banaan.

Ik trok een gek gezicht