Ohe en laak

De afkoeling na de grote hitte. 12 fietsers kwamen opdagen voor een ritje naar Ohe en Laak.
Waarom Ohe en Laak?  Uit jeugdsentiment, in de jaren zeventig was de gemeente Uikhoven gejumeleerd met  het verre Ohe en Laak.
Tijd om herinneringen op te halen en  eens te gaan zien , hoe het daar nu is. Aan de hollandse kant langs de Maas vertrokken richting Maaseik.  In Roosteren draaiden we evenwel de andere kant uit, totdat we aan een vervallen hoerenkot kwamen. Enkel de ouderen onder ons wisten dat hier ooit de meisjes van plezier, tijdelijk genot brachten tegen een bepaalde prijs. De frisse douche die we even verder kregen van een sproeiinstallatie was evenwel gratis.
Karel en Hugo waren ondertussen plat gevallen. Karel met opgelapte binnenbandjes en hugo met tubeless melk, het maakt niet uit, als je pech hebt val je plat.
Nadat we het kanaal overgestoken waren in Echt begon de wind nog meer in de flank te spelen. Gelukkig was er Michel die op zijn gekende “vriendelijke wijze” kwam vragen om iets te vertragen. En dan waren we zo weer in Maaseik. Hier draaiden we naar rechts Aldeneik, Ophoven, Molenbeersel, ….
Wat valt erover te zeggen. Dat het plat was. In Tongerlo aangekomen bleek het toch wel te gaan regenen.  De rit werd dan ook ingekort en langs het kanaal, onder de bomen was het enigszins doenbaar om naar Maasmechelen te fietsen.
Nu een paar dagen na de rit hoor je verhalen dat er te hard gefietst is en over gemiddeldes van 31.
Ik wil hierbij een drieledige oproep doen:

• Als er te hard gefietst wordt meldt dit aub tijdens de rit, dan kan daar rekening mee gehouden worden
• De weken dat er gesplitst gefietst is geweest is er niet voor, tijdens en na de rit discussie geweest over snelheid. Dus graag terug 2 groepen
• Aan de koprijders, graag met enige reserves terug optrekken na een bocht, om de groep bij mekaar te houden.

 
Deelnemers,
Karel, hugo, jan , jean, michel c, danny, pedro, roger, rene, ives, rony, peter