Sint geertrui 10/12/2023

Veel wind. Aan de start vroeg Ronny B, die de laatste weken tot een vaste waarde is uitgegroeid,  zich af waarom zo weinig leden fietsen. Tja Ronny, dat kan alleen jij weten.
Met de wind vol op de neus vertrokken langs het kanaal.
Op het fietspad tussen Lanaken en Veldwezelt was het zoeken naar een plekje uit de wind.  Jean liet het niet aan zijn hart komen dat hij een jaartje ouder is geworden en op de grootste plateau trainde hij tegen de wind in erop los. We zochten even verder de beschutting van Maastricht.
In Neerkanne  een platte band voor Yolanda. Dat is ook een manier om van kop af te komen. Het is toch wat met die vrouwelijke fietsers en hun echtgenoten de laatste weken.  De heren hebben het nieuwste materiaal en op de  fietsen van hun vrouwen staan  of platte tractor banden of tot op de draad versleten banden.  En achteraf beweren ze het tegendeel en ondertussen bestellen ze een nieuwe auto en niet zomaar een,  maar ene zonder pinkers! 
Lorenzo herstelde evenwel  zonder mopperen het euvel. Jean en Michel werkten samen om iedereen met een glimlach op de foto te krijgen en dan ging het verder door richting de halembaye. Op het vals plat stuk was er altijd wel een die het tempo ging opdrijven.  Gelukkig had ik van dat probleem op de Halembaye zelf geen last meer.  In de bergaf waaide het blijkbaar nogal fel, maar als je met een kilo extra vast op je fiets zit, voel je daar niet veel van.  Voor Moelingen draaiden we af naar Eysden. De beklimming naar Sint Geertrui leek aanvankelijk met de wind in de rug mee te vallen, maar boven was het puffen en zweten.
Het vervolg was  met de wind hoofdzakelijk in de rug naar de Sjeur. Veel gegadigden om kop te doen. Voor we thuis waren moesten we nog de Kruisberg over.
Moe, maar voldaan was het genieten van een stuk vlaai van de jarige.
Deelnemers Jean, Yolanda, Danny, Roger, Lorenzo, Michel, ronny B, Peter a