in Aan het vertrek was er het nodige animo. Roos maakte haar entree op een splinternieuwe Specialized, en als je dan als laatste aankomt heeft iedereen je natuurlijk gezien, waarmee ik absoluut niet wil beweren dat dit de bedoeling was. Dus maar snel vertrokken met de wind pal op de neus. in Rekem draaiden we af langs residentie Crab om in Molenberg omhoog te gaan. Voorbij Stalken was er even paniek achterin in het peloton. Roos vond de knop niet om haar drinkbus te unlocken. Blijkbaar een nieuwe optie van Specialized.We gaven haar tijd tot in Munsterbilzen om het probleem op te lossen. Zoniet zouden we haar daar moeten laten
Via Bilzen reden we naar Hoeselt. Op kop van de groep was het zwoegen, van achter was het freewheelen. Even was er verwarring toen we niet zeker waren of we de eerste of tweede straat rechts moesten nemen. Timmy nam de eerste, Eddy de tweede, maar uiteindelijk bleek het dezelfde straat te zijn. Via Hoeselt ging het over glooiende wegen naar Vliermaal. Bij momenten was het hard duwen, maar met het gebabbel van Mieke in steun, kreeg je de indruk dat je een relaxed zondagsmiddags familie fietstochtje over de dijk aan het maken waart. Timmy speelde af en toe aanhangwagen bij Jean. En dan waren we alweer terug in Hoeselt. Even werd de optie om het rondje hoeselt , schalkhoven, vliermaal, diepenbeek, romershoven hoeselt nog eens te doen geopperd. Maar Karel herinnerde zich uit zijn jeugdjaren dat rondjes in die regio serieus in de kleren kunnen kruipen. Dus nog even door het veld en dan werd de terugweg aangevat. Nog 2 pittige klimmetjes te gaan in Rijkhoven en Spouwen. En dan werden we met de wind in de rug op sleeptouw genomen door Mieke en Roos, wat een talenten of was het puur haantjesgedrag. Ronny en Timmy namen over en hielden het tempo strak. Zo strak dat Timmy voorbij Gellik even het veld ging ploegen. Geen nood echter, net zoals Marco met de tractor grond opwerpt bij mij op de straat zo vlogen de stukken grond ons om de oren. Op een vloek waren we dan ook in Maasmechelen. Het ritje had blijkbaar iedereen gesmaakt, beter als altijd de hollander hoorde ik zeggen. Dit “altijd de hollander” wil ik even nuanceren in die zin dat er voor de mensen die altijd mee gaan zeker de nodige variatie voorzien is. In de sjeur was er een geanimeerde discussie over koprijden in de wind of met de wind in de rug, wattages versus hartslag, snelheid, … Tijdens de rit viel het duidelijk op dat er mensen van in de start op kop willen rijden aan een tempo in functie van de groep, terwijl anderen zich sparen en wegsteken voor hun moment van glorie om dan koers te maken. Dit is een discussie die al jaren meegaat. Hoe je het draait of keert elke vogeltje zingt zoals het gebekt is. En volgens onze voorzitter, een muziekkenner bij uitstek, bestaat de kunst erin om in al dat gezang, om de symfonische stukken en de solisten in harmonie te krijgen zonder dat de een de andere overheerst. Is dat niet mooi gezegd! Voor diegene die er nog aan twijfelt voor Michel is trouwens alles goed. Deelnemers, Vrouwen eerst Mieke, Roos, en dan Karel, Timmy, Rony, Jean, Rene, Eddy, peter H, Frank en Peter A. Speciaal voor de mensen die ondertussen naar hun voeten gekregen hebben van hun partner dat ze alleen maar aan fietsen denken en valentijn vergeten zijn, is de rit zo uitgetekend dat je dit aan je partner kan presenteren. Een hartje is niet gelukt maar met de nodige verbeelding ziet hij of zij er 2 valentijnvierende en kussende potvissen in.
0 Comments
Leave a Reply. |
AuteurKorte introductie: De verslaggeving van de ritten gebeurt door Mark J en Peter A. Zij geven een persoonlijke interpretatie van hetgeen zich tijdens een rit afspeelt. Wil je in een positieve zin vermeld worden, spreek hen aan, geef hen een pintje na de rit en wie weet.
Archief
September 2024
|